De wandeling start bij de TOP en gaat eerst naar de kerk. Direct achter de kerk liep lang geleden een rivierloop, nog te zien aan de sloot met wilgen. Via deze rivierloop werden vanuit Duitsland in de 9e eeuw de bouwstenen aangevoerd voor de bouw van de kerk.
Van daaruit gaan we de oude voormalige uiterwaard in, wat o.a. nog zichtbaar is aan de woningen die op terpen zijn gebouwd. Op het eind lijkt de Hoenweg over een dijkje te lopen, maar dit komt omdat de gronden zijn afgegraven voor de kleiwinning voor de voormalige steenfabriek.
Op het eind gaat de wandeling langs Het Kleigat. Nu is het een natuurgebied, maar vroeger werd daar klei gewonnen en liep er een spoorlijntje van daar naar de steenfabriek. Later werd er nog zand gewonnen met behulp van een zandzuiger, gebouwd op een militair amfibievoertuig. Het laatste deel van de wandeling volgt het Kerkenpad langs dezelfde oude rivierloop die achter de kerk loopt.
De voorzijde van deze boerderij heeft een markante hoge puntgevel. Het metselwerk dateert uit ca. 1740, en een aantal gebinten uit 1652-1653. De boerderij heeft meerdere namen gehad: Agneshofstede, Roskam(p) en vanaf 1732 De Keizershof. In het pand was korte tijd een herberg gevestigd. Ook heeft hier de Maire van Voorst gewoond. De boerderij is een rijksmonument.
Bron website gemeente Voorst, Open Monumentendag 2016
De Leusbosch is één van de oudste en belangrijkste boerenplaatsen op de Voorsterklei; in de middeleeuwen stond hier al een boerderij. De gebinten van het huidige pand dateren uit 1600-1650. Waarschijnlijk was de boerderij eerder in vakwerk uitgevoerd en vanaf 1700-1800 is het vakwerk vervangen door stenen muren. De Leusbosch is karakteristiek op een oude terp gelegen en fraai gerestaureerd. De boerderij is een gemeentelijk monument.
Bron website gemeente Voorst, Open Monumentendag 2016
Deze voormalige pastorie (Olde Wheme=oude pastorie) is waarschijnlijk in 1602 gebouwd op de fundamenten van zijn afgebrande voorganger. Tegen de rechterzijgevel staat een veranda met siersmeedwerk. Het naastliggende koetshuis is uit 1846, toen een notaris het pand bewoonde. De pastorie is een gemeentelijk monument.
Bron routebeschrijving Open Monumentendag 2016.
Deze voormalige Openbare School van Voorst, door de inwoners van Voorst aangeduid als "de oude school", doet tegenwoordig dienst als dorpshuis. Het eerste schoolgebouw van Voorst werd in 1784 of 1814 gebouwd en vervolgens diverse malen uitgebreid en gewijzigd. In 1908 werd de school vrijwel geheel vernieuwd tot de huidige verschijningsvorm. Het schoolgebouw is een gemeentelijk monument. In de 20ste eeuw is het pand intern verbouwd. In het dorpshuis kunnen consumpties genuttigd worden. Het schoolgebouw is een gemeentelijk monument.
Startpunt van de Open Monumentendag wandeling.
Bron website gemeente Voorst, Open Monumentendag 2016
De naam van deze boerenplaats werd al vermeld in 1326. Oerink was één van de 19 boerderijen in Voorst die vanuit de Hof te Voorst werden beheerd. De huidige boerderij is in 1882 herbouwd of verbouwd en vanaf die tijd werd de boerderij Groot Oerink genoemd. Naast en aan het achterhuis vast staat een landbouwschuur. Zowel de boerderij als de schuur zijn versierd met decoratieve windveren (daklijsten). De boerderij is een rijksmonument.
Bron routebeschrijving Open Monumentendag 2016.
Dit rijksmonument, een T-boerderij, stamt uit 1667. Dit geven de muurankers op de voorgevel ook aan. De voordeur in de voorgevel is 19de-eeuws. Naast het achterhuis is een landbouwschuur gebouwd. Het Hoen is een hoog gedeelte in het gebied de Voorsterklei; hoen is vermoedelijk een samentrekking van hogen (hoog). Al in 1357 was er een ‘bona (=goed) oppen hoen’, dat in 1405 werd geschreven als het goed ten Hoen. De boerenplaats ligt op een oude oeverwal (verhoging in het landschap).
Bron routebeschrijving Open Monumentendag 2016.
Tot circa 50 jaar geleden werd hier klei gewonnen. De klei werd via een spoorlijntje vervoerd naar de steenfabriek die twee kilometer verderop langs de IJssel stond. Het spoorlijntje is verdwenen. Later werd hier nog zand gewonnen, waardoor het kleigat zijn diepte van 10 meter heeft gekregen. Het is nu een mooi natuurgebied met ’s zomers veel soorten broedvogels (tegenwoordig ook grauwe ganzen) en ’s winters veel soorten trekwatervogels zoals Grauwe gans, Kolgans en diverse soorten eenden.
Bron en meer informatie op de website van de De Spaanse Ruiter.
In het jaar 893 stond er al een, vermoedelijk houten, kerk in Voorst, mogelijk gesticht door de abdij van Prüm. Waarschijnlijk was het een rechthoekig, houten bouwwerkje. Omstreeks 1150 liet de abdij van Prüm een stenen kerkgebouw met een toren bouwen. Het Romaanse bouwwerk was geheel opgetrokken uit tufsteen. Het bouwmateriaal werd per schip aangevoerd vanuit een tufsteengroeve aan de Rijn. Achter de kerk is nog goed te zien dat een arm van de IJssel een bocht maakte, zodat ter plekke het bouwmateriaal uitgeladen kon worden. De tufstenen fundering en de Romaanse toren bleven bewaard. Omstreeks 1350 werd op de tufstenen fundering een kerk in gotische stijl gebouwd. Voor de kerk staat een (levensvatbaar restant) van een linde, waaronder in vroeger tijd werd recht gesproken.
In de kerk bevinden zich een fresco uit 1566, drie grafkelders en een Naberorgel uit 1843. In de toren hangen een grote en een kleine klok, beide gemaakt in de 17de eeuw door Gerrit Schimmel uit Deventer.
Bron: Routebeschrijving Kerkenpad Voorst door Natuurwerkgroep De Spaanse Ruiter
De Beele is een orthopedagogisch behandelcentrum voor jongeren in de leeftijd van 12 tot 21 jaar met een licht verstandelijke beperking en gedragsproblemen. De jongeren zijn afkomstig uit het hele land en hebben vaak een lange geschiedenis in de hulpverlening.
Vroeger was het een landgoed met landhuis. Het landhuis werd in 1971 tot op de kelders afgebroken. Alleen het toegangshek, een gemeentelijk monument, aan de ingang van de Beele uit ca. 1950 stamt nog uit de tijd van het landhuis.
Over het terrein van de Beele lopen diverse vrij toegankelijke wandelpaden.
Meer informatie op de website van de Pluryn.
Bewijzerde rondwandeling. ca. 4 km. Start- en eindpunt van de route: achter de N.H.-kerk te Voorst. Bij en na regenachtig weer zijn de paden op de “Voorster klei” moeilijker begaanbaar en worden laarzen sterk aangeraden.
Het Kerkepad Voorst is in 2003 en 2004 door De Spaanse Ruiter aangelegd. Het ligt bijna geheel op grond van landgoed Beekzicht, waar veel steun van ontvangen werd in de vorm van materialen en privileges. Ook de pachtboeren lieten zich niet onbetuigd.
Download de Routebeschrijving Kerkepad Voorst door Natuurwerkgroep De Spaanse Ruiter